Thursday, August 26, 2010

+ sPeCiaL fOR mY LoVe +



Untuk kali keseratus lima puluh juta
Mereka tanyakan engkau soalan yang sama
“Eh kenapa kau
 masih lagi mahukan dia?”
“Apa
KAU buta, apa kau pura-pura suka”
Di seratus lima puluh juta kali itu
Di depan semua engkau tarik tangan aku
Yang sedang buat muka kosong tak ambil tahu
Sambil ketawa engkau bilang satu per satu
Dia mungkin bengis seperti singa”
“Tapi dia nangis tonton cerita Korea”
Dia mungkin keras bila bersuara”
“Tapi
dia jelas, jujur apa adanya”
Aku lagi kenal dia
Dah lebih seratus lima puluh juta kali
Aku pesan padamu apa yang bakal jadi
Engkau dan
aku ada mungkin tidak serasi
Engkau sangat manis,
aku ini pula dawai besi
Di setiap seratus lima puluh jutanya
Aku pun dalam hati semacam tak percaya
Apa
kau lihat pada aku jujurkan saja
Terus
kau cubit dagu aku, sambil berkata
sayang mungkin baran tak kira masa
tapi
sayang tahan kalau yang salah saya
sayang mungkin saja keras kepala
tapi
sayang manja bila kita berdua–
saya kenal sayang saya
Buat apa dicerita
Bahagia kita rasa
Biar tak dipercaya
Peduli orang kata
Baju ronyok tak apa
Asal pakai selesa
Berkilau tak bermakna
Kalau hati tak ada
Aku lebih bengis dari sang naga
Tapi bisa nangis semata demi cinta
Suaraku keras tak berbahasa
Kerna
aku rimas gedik mengada-ngada
Aku mudah baran tidak semena
Mana boleh tahan angin cemburu buta
Dan
aku sengaja tunjuk keras kepala
Aku punya manja, kau saja boleh rasa
Rahsia kita BERDUA..

No comments:

Post a Comment